Jeśli jakiś wątek tożsamości autorki Zegara bez wskazówek nie został wypowiedziany, jeśli nie mogliśmy dotąd prześledzić losów pisarki w taki sposób, w jaki ona sama chciała je wyrazić, to Moją autobiografię… można potraktować jako suplement.
Tag: recenzje
Make room for oneself
Kolejny spektakl, który obejrzałam w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa, to Wspólny pokój w reżyserii Zofii Gustowskiej, przedstawienie oparte na eseju i czerpiące z biografii Virginii Woolf, artystki wychowanej w wiktoriańskiej Anglii.
Gawęda o uwikłaniach
Lakier to druga książka prozatorska Jarka Skurzyńskiego.
Małżeńska opera
Miłosna wojna stulecia jest drugim spektaklem Evy Rysovej, który w ostatnim czasie obejrzałam w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa.
Sztuka robienia sztuki
Spektakl jest minimalistyczny i wnikliwy – zajmuje się ludzką słabością i niemocą, uważnie przygląda się temu z jaką determinacją chory pragnie, na powrót, wejść w świat zdrowych, jak te dwa światy są do siebie nieprzystające, jednocześnie próbuje odnaleźć, w ludzkim ograniczeniu, zwiastun siły.
Za naszą i waszą sprawę
Książka Angeli Y. Davis nie jest po prostu książką o feminizmie, jest to przede wszystkim książka o wykluczeniach – które wykraczają daleko poza kategorię płci, krzyżują się bowiem z innymi kategoriami takimi jak klasizm, rasizm, a dzisiaj w widoczny sposób również z: homofobią.
Języki milczenia
Wbrew pozorom, mamy ostatnio wiele ciekawych propozycji czytelniczych. Dołączyła do tego grona jeszcze jedna książka – Pewnego dnia zbiorę wszystkie słowa i wejdę do lasu (w przekładzie Karoliny Czerskiej) autorstwa belgijskiej pisarki Veroniki Mabardi.
Obudź w sobie Miriam
Mleko i głód Melissy Broder to rodzaj literatury na miarę naszych czasów. W swej najnowszej powieści amerykańska pisarka bada między innymi to, czym jest pożądanie i duchowość, ale również koncentruje się na emocjonalnej pustce, która ujawnia się w nienasyceniu bohaterki i obsesyjnym pożądaniu przez nią dobrego pokarmu.
Prawda o narkomanii
Rozmówczynie, eksplorując temat ćpania, odkrywają przed czytelnikiem prawdę o współczesnych modelach uzależnień młodych ludzi, ale nie tylko – mówią o profilu osobowościowym dzisiejszego narkomana, opowiadają o „modnych” substancjach zmieniających świadomość, w końcu o nałogach w wersji „kobiecej”
Zawłaszczanie folkloru
Powieść reportażowa słowackiej pisarki Kataríny Kucbelovej Czepiec przetłumaczonej na język polskie przez Katarzynę Dudzic-Grabińską, to wynik podróży autorki do wsi Sumiac leżącej u podnóża Kráľovej hoľi. Bohaterka uczy się szyć tradycyjny czepiec, który noszą zamężne kobiety.
Trauma, postpamięć i tęczowa zaraza
Wydanie nakładem Wydawnictwa Cyranka Żywotu i śmierci Pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia autorstwa Ishbel Szatrawskiej, to zaskakująca próba radykalnego zwrotu ku myśleniu dramatycznemu pełnego nieusuwalnych napięć typowych dla tekstów przeznaczonych dla teatru.
Świat jak rozsypane klejnoty
Pierwsze co przykuwa uwagę w nominowanej do Nagrody Bookera 2020, debiutanckiej książce Gabriela Krauzego Tu byli, tak stali, to połączenie brutalnych wydarzeń i faktów ściśle rzeczywistych ze spójną tożsamością autora, narratora i bohatera.
To miasto jest jak rana
Magdalena Okraska w swojej drugiej książce Nie ma i nie będzie zabiera nas na powrót do małych miasteczek, aby odkryć przed nami losy bohaterów żyjących w kotle potransformacyjnych peryferii. Co ma do powiedzenia o tych zapomnianych obrzeżach Polski?
Strukturyzowanie chaosu
Opisanie drogi strukturyzującej życiowy chaos ustawia książkę Chronologia wody w opozycji do prozy, która prześlizguje się po motywach „trudnych doświadczeń”, prozy skupionej na gloryfikowaniu nieszczęścia jako swoistego elementu życia osób neurotycznych.
Pułapki macierzyństwa
W swym debiucie reżyserskim Maggie Gyllenhaal próbuje rozprawić się z mitem „błogosławionego stanu” i „cudownego macierzyństwa” oraz XIX wiecznej ideologii, tworzącej dla kobiety jedną rolę – matki.
Zbzikowane rodzicielstwo
Pasterze smoków. Rodzice kontra świat to zbiór felietonów o rodzicielstwie, w większości publikowanych na łamach czasopisma „Pismo”, w zbiorze znajdziemy też kilka tekstów dotąd niepublikowanych.
Siła jest kobietą
Autorka – bez wątpienia – czerpie ze źródeł kultury chłopskiej, z tożsamości i chłopskiej obyczajowości. Powieść jest zapisem wiejskiego świata, folkloru, ale próbuje również przeniknąć do wnętrza, szukając jego wymiaru ogólnoludzkiego.
Światopisanie Ernaux
Lata to brawurowe wkroczenie w dużą historię poprzez małą historię, to opowieść o emancypacji, o tworzeniu się tożsamości, to opowieść społeczna, to w końcu biografia świata.
Noc żywych trupów
W „Białych nocach” Urszuli Honek zachwyca bezpośredniość z jaką autorka opowiada o włóczących się w przygnębieniu bohaterkach i bohaterach i o ich świecie spowitym mgłą rozpaczy. Trudno odnaleźć w tej wiejskiej rzeczywistości elementów dających nadzieje – jest to świat brutalny, świat przeklęty, świat boleśnie prawdziwy.
Obyczaje polskie
Utwór jest nasiąknięty żywym językiem, tak charakterystycznym dla pisarki, że chciałoby się powiedzieć, że Bowie w Warszawie to sto procent Masłowskiej. No, może ciut mniej, bo autorka „zmuszona” do retro-stylizacji, straciła nieco na językowej drapieżności.
