Z pomysłodawcą antologii opowiadań futurystycznych Utopay, artystą plastykiem, pisarzem, Miłoszem Horodyskim rozmawia Paulina Dąbkowska
Tag: contekstualni
Małżeńska opera
Miłosna wojna stulecia jest drugim spektaklem Evy Rysovej, który w ostatnim czasie obejrzałam w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa.
Sztuka robienia sztuki
Spektakl jest minimalistyczny i wnikliwy – zajmuje się ludzką słabością i niemocą, uważnie przygląda się temu z jaką determinacją chory pragnie, na powrót, wejść w świat zdrowych, jak te dwa światy są do siebie nieprzystające, jednocześnie próbuje odnaleźć, w ludzkim ograniczeniu, zwiastun siły.
Heavy Blood
Tak czy inaczej, bywałem również w ciotowatym nastroju. Pewnego piątkowego wieczoru zadzwoniła Sophia i próbowała mnie wyciągnąć do klubu na wielkie party, ale odmówiłem.
Dokończona autobiografia
Jeśli jakiś wątek tożsamości autorki Zegara bez wskazówek nie został wypowiedziany, jeśli nie mogliśmy dotąd prześledzić losów pisarki w taki sposób, w jaki ona sama chciała je wyrazić, to Moją autobiografię… można potraktować jako suplement.
Make room for oneself
Kolejny spektakl, który obejrzałam w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa, to Wspólny pokój w reżyserii Zofii Gustowskiej, przedstawienie oparte na eseju i czerpiące z biografii Virginii Woolf, artystki wychowanej w wiktoriańskiej Anglii.
Gawęda o uwikłaniach
Lakier to druga książka prozatorska Jarka Skurzyńskiego.
Boża misja na wyspie
Godland. Kolejny z bożych, samotnych posłańców, tym razem pastor Lukas, przemierza drogę.
Nawróceni, zbawieni
Kiedy tuż przed lekturą uświadomiłam sobie powagę tematu, z którym przyjdzie mi się zmierzyć, byłam przerażona. Po przeczytaniu ostatnich zdań, byłam dodatkowo wstrząśnięta.
Radykalnie intymne
Francuska pisarka, Annie Ernaux, laureatka Nagrody Nobla 2022 roku jest autorką ponad dwudziestu powieści, których styl można nazwać „radykalnie intymnym”.
Za naszą i waszą sprawę
Książka Angeli Y. Davis nie jest po prostu książką o feminizmie, jest to przede wszystkim książka o wykluczeniach – które wykraczają daleko poza kategorię płci, krzyżują się bowiem z innymi kategoriami takimi jak klasizm, rasizm, a dzisiaj w widoczny sposób również z: homofobią.
Języki milczenia
Wbrew pozorom, mamy ostatnio wiele ciekawych propozycji czytelniczych. Dołączyła do tego grona jeszcze jedna książka – Pewnego dnia zbiorę wszystkie słowa i wejdę do lasu (w przekładzie Karoliny Czerskiej) autorstwa belgijskiej pisarki Veroniki Mabardi.
Obudź w sobie Miriam
Mleko i głód Melissy Broder to rodzaj literatury na miarę naszych czasów. W swej najnowszej powieści amerykańska pisarka bada między innymi to, czym jest pożądanie i duchowość, ale również koncentruje się na emocjonalnej pustce, która ujawnia się w nienasyceniu bohaterki i obsesyjnym pożądaniu przez nią dobrego pokarmu.
Prawda o narkomanii
Rozmówczynie, eksplorując temat ćpania, odkrywają przed czytelnikiem prawdę o współczesnych modelach uzależnień młodych ludzi, ale nie tylko – mówią o profilu osobowościowym dzisiejszego narkomana, opowiadają o „modnych” substancjach zmieniających świadomość, w końcu o nałogach w wersji „kobiecej”
Zawłaszczanie folkloru
Powieść reportażowa słowackiej pisarki Kataríny Kucbelovej Czepiec przetłumaczonej na język polskie przez Katarzynę Dudzic-Grabińską, to wynik podróży autorki do wsi Sumiac leżącej u podnóża Kráľovej hoľi. Bohaterka uczy się szyć tradycyjny czepiec, który noszą zamężne kobiety.
Trauma, postpamięć i tęczowa zaraza
Wydanie nakładem Wydawnictwa Cyranka Żywotu i śmierci Pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia autorstwa Ishbel Szatrawskiej, to zaskakująca próba radykalnego zwrotu ku myśleniu dramatycznemu pełnego nieusuwalnych napięć typowych dla tekstów przeznaczonych dla teatru.
Świat jak rozsypane klejnoty
Pierwsze co przykuwa uwagę w nominowanej do Nagrody Bookera 2020, debiutanckiej książce Gabriela Krauzego Tu byli, tak stali, to połączenie brutalnych wydarzeń i faktów ściśle rzeczywistych ze spójną tożsamością autora, narratora i bohatera.
To miasto jest jak rana
Magdalena Okraska w swojej drugiej książce Nie ma i nie będzie zabiera nas na powrót do małych miasteczek, aby odkryć przed nami losy bohaterów żyjących w kotle potransformacyjnych peryferii. Co ma do powiedzenia o tych zapomnianych obrzeżach Polski?
Strukturyzowanie chaosu
Opisanie drogi strukturyzującej życiowy chaos ustawia książkę Chronologia wody w opozycji do prozy, która prześlizguje się po motywach „trudnych doświadczeń”, prozy skupionej na gloryfikowaniu nieszczęścia jako swoistego elementu życia osób neurotycznych.
Pułapki macierzyństwa
W swym debiucie reżyserskim Maggie Gyllenhaal próbuje rozprawić się z mitem „błogosławionego stanu” i „cudownego macierzyństwa” oraz XIX wiecznej ideologii, tworzącej dla kobiety jedną rolę – matki.
