Jeśli jakiś wątek tożsamości autorki Zegara bez wskazówek nie został wypowiedziany, jeśli nie mogliśmy dotąd prześledzić losów pisarki w taki sposób, w jaki ona sama chciała je wyrazić, to Moją autobiografię… można potraktować jako suplement.
Tag: literatura
Gawęda o uwikłaniach
Lakier to druga książka prozatorska Jarka Skurzyńskiego.
Małżeńska opera
Miłosna wojna stulecia jest drugim spektaklem Evy Rysovej, który w ostatnim czasie obejrzałam w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa.
Obudź w sobie Miriam
Mleko i głód Melissy Broder to rodzaj literatury na miarę naszych czasów. W swej najnowszej powieści amerykańska pisarka bada między innymi to, czym jest pożądanie i duchowość, ale również koncentruje się na emocjonalnej pustce, która ujawnia się w nienasyceniu bohaterki i obsesyjnym pożądaniu przez nią dobrego pokarmu.
Trauma, postpamięć i tęczowa zaraza
Wydanie nakładem Wydawnictwa Cyranka Żywotu i śmierci Pana Hersha Libkina z Sacramento w stanie Kalifornia autorstwa Ishbel Szatrawskiej, to zaskakująca próba radykalnego zwrotu ku myśleniu dramatycznemu pełnego nieusuwalnych napięć typowych dla tekstów przeznaczonych dla teatru.
I tak źle, i tak niedobrze
A więc, zajrzałam na profil kolegi Wojciecha Szota, skądinąd popularnego blogera książkowego, który w sobotnim poście nawiązał do artykułu Witolda Beresia pt. BIEDNI POLACY PATRZĄ NA LGBT, który to tekst ukazał się w weekendowym dodatku GAZETY WYBORCZEJ, WOLNA SOBOTA.
Obyczaje polskie
Utwór jest nasiąknięty żywym językiem, tak charakterystycznym dla pisarki, że chciałoby się powiedzieć, że Bowie w Warszawie to sto procent Masłowskiej. No, może ciut mniej, bo autorka „zmuszona” do retro-stylizacji, straciła nieco na językowej drapieżności.
Debiut
Była końcówka listopada. Dzień miał być zimny, chociaż nie aż tak chłodny, bo wiatr, który zacinał w poprzednim tygodniu, w końcu ustał.
Dobrze jest myśleć literaturą
Jedno jest pewne, to co proponuje wydawnictwo Nisza, to literatura wielu sensów. Na czym więc polega uwodzicielskość prozy Macieja Miłkowskiego? Polega głównie na nieustannym podtrzymywaniu napięcia między formą (jak pisze) i treścią (o czym pisze) oraz częstej zmianie proporcji.
Bawołek idzie na całość!
Bawołek, po raz kolejny, w iście Schulzowskim stylu, otwiera małe drzwiczki, które otwierają kolejne, za którymi znajduje się cała galeria ludzkich typów: maniakalnych, depresyjnych i paranoików, samobójców, egzystujących bez celu i bez nadziei.
Zapiski z konieczności
Wszystko to, co zostanie zapisane tutaj, na tym bladym papierze, który we właściwym czasie czytelnik będzie mógł wziąć do ręki, jest częścią życia.
